همانطور که می دانید آموزش نقش بسیار مهمی در رشد و اعتلای بشریت در تمام دوره ها تاریخ داشته است، در این عصر فعلی نیز با پیشرفت تمام علوم، دانش کله پزی نیز جان بازپسین ای گرفته است. انگیزه اینکه طباخی را یک دانش می نامیم ، این است که با سلامت انسان رابطه ای سر راست دارد یک سرآشپز یا یک آشپز می توانند غذایی طبخ کند که شخص با تمایل نمودن آن غذا، نه تنها بتواند دانستن سیری کند بلکه کارایی بسزایی در سلامت فیزیکی و روانی شخص نیز داشته باشد، کما اینکه بسیاری از بزرگان و دانشمندان ما نیزهمچون ابوعلی سینا و افلاطون در بسیاری از کتب خویش در باره این سوژه مطالب بسیاری ذکر نموده اند.
با پروا به اهمیت صنعت آشپزی آکادمی سرآشپزان آسیا به برگزاری دوره‌های مقدماتی و مترقی در دامنه آموزش آشپزی پرداخته است و بعد از سرانجام دوره به شرکت کنندگان مدرک بین المللی TEF استرالیا و مدرک سازمان فنی و حرفه‌ای مملکت تقدیم میگردد.
در سده های بازپسین با شناساندن علم طباخی از راه اساتید و بزرگانی همچون آگوست اسکوفیر ( والد علم امروزین طباخی ) به جهانیان و تعلیم فنون و رموز طباخی اهمیت بیشتری به یادگیری آکادمیک آشپزی در عالم داده شده است که آن را به گرد از مشاغل مهارتی و پردرآمد تبدیل کرده است.
امروزه دانشجویان سلسله طباخی در بهترین دانشگاه های کله پزی دنیا همچون دانشگاه Le Cordon Bleu و دانشگاه CIA (The culinary institute of America ) دوره های تکمیلی طباخی خویش را لغایت رسیدن به درجه Master Chef تا 15 سنه طی می کنند الی تحصیلات خود را تکمیل نمایند و مهارت ها را بصورت کامل بیاموزند .
در ایران نیز در سالهای اخیر پروا زیادی به این دانش شده است و کلاسهای زیادی جهت آموزش آشپزی تشکیل می شود ، اما کمتر دیده می شود آموزشگاهی با رعایت اصول مدیریتی و با دلسوزی، فنون و رموز طباخی را به هنرجو آموزش دهد و آنها را فاش نماید زیرا که بسیاری از این مربیان ممکن است با گذراندن دوره های اختصار مدت آموزش آشپزی توانسته باشند تصدیق (رانندگی) آموزشی را کسب نمایند ، ولی تجربه مفیدی در این گویه گزین کردن نداشته باشند و هم اینکه اغلب آموزشگاهها ، آموزشهای خویش را بصورت تئوری انجام می دهند و هنرجو هیچ کار عملی مفیدی در کلاس سپریدن نمی دهد تا بتواند سوالات و چالش های ذهنی خود را پشت سر بگذارد و به چیرگی برسد و در اصطلاح از بعد این پیشه برآید چه بسا که بسیاری از هنر جویان این آموزشها را جهت اقامت به کشورهای دیگر میگذرانند و داشتن مهارت در تعلیم در کنار مدرک معتبر قابل برگردان در سایر کشورها اولویت زیاد مهمی محسوب میگردد.
از جمله مشاغل های مورد دربایستن در فهرست دولت های اروپایی و غربی مخصوصا برخی مشاغل خدماتی نظیر آشپزی و سرآشپزی هم وجود دارد که فرصت هایی را برای چندی از شاغلین آنها پدید آورده است. در اینجا نگاهی اجمالی به این دو عنوان شغلی داریم.
اهمیت مدرک آشپزی برای مهاجرت
برخلاف تصوری که بیشتر ساکنان کشور های غیرغربی از کشورهایی همانند کانادا دارند و آنها را فقط با آزمایشگاه ها، موسسات و کارخانه های بزرگ و نظایر اینها می شناسند، تقسیم خدمات نقش عظیمی در ارتقا استانداردهای حیات در این کشورها داشته و کماکان دارد و به همین انگیزه از گستره و اهمیت زیادی برخوردار است. افزایش رفاه، عموماً منجر به افزایش احتیاج در این دسته ها می شود و در این بین مشاغلی که به چیزی ما فوق ادب عمومی دیپلم دبیرستان نیازمند هستند به طور مثال در مورد طباخی به ذائقه قوی، پروا بیشتری شده است. به همین خاطر به موازات احتیاج به تخصص هایی چون پزشکی و مهندسی، کشورهای پیشرفته به طیف گسترده ای از چنین مشاغلی چون آشپز چیره دست هم نیازمند هستند که احتمالاً در نخست پیشه درآمد آنها چندان قابل پروا نباشد ولی به دلیل بیچارگی زیاد، کارگماری آنها تضمین شده است، ضمن اینکه اگر فرد به واقعیت دارای استعداد در این حوزه باشد، می تواند بعدها از درآمد بالاتری هم برخوردار شود.
نکته ای که باید در باره اهمیت آموزش آشپزی و دیگر مشاغل باره توجه پیمان گیرد اهمیت «شاغل بودن» در کشورهایی اروپایی است. این دوگانه ارزشی- ضدارزشی شاغل بودن در مساوی بیکار بودن (البته بیکاری نه از سر زورکردن یا سستی بلکه به معنای سستی) با آنچه ما در ایران نگریستن می نماییم تفاوت دارد. در ایران ممکن است جوانی (که احتمالاً به غیر از داشتن یک دیپلم دبیرستانی فاقد هر نوع مهارت و تجربه ای است) با وجود فرصت انجام یک کار (که از نظر او سطح پایینی داشته باشد) از آن امتناع کند و برای مدت ها به همین بهانه بیکار در خانه بماند و خانواده، رفقا و آشنایانش هم به او حق بدهند ولی در کشورهایی مترقی چون بیکاری و استفاده از خدمات رایگان دولتی که پول آن از جیب شاغلان (از روش پرداخت مالیات) پرداخت می شود منجر خواهد شد، مقبول هیچکس نیست. این نکته از این رو ذکر شد که بر احد از تفاوت های فرهنگی کلیدی بین اهالی اروپا و ایران تاکید شود.
آشپزان و سرآشپزان در طیف گسترده ای از مکان ها استخدام می شوند: رستوران ها، هتل ها، مراکز خدمات عمومی، مریض خانه ها، مراکز آموزشی و حتی موسسات تحقیقاتی. برای این بنیاد-نهاد-سازمان ها و سازمان ها چیرگی آشپزی، تجربه موفق و مدرک مرتبط رسمی با آشپزی (نظیر دوره های آموزشی معتبر بین المللی) زیاد مهم تر از تحصیلات دانشگاهی است ولی با تحصیلات و آموزش، فرد می تواند با طیف بیشتری از غذاها آشنا شود و مهم تر از آن، دانش حاکم بر پیرامون های چیره دست تر را تجربه کند. برای آنکه با ابعاد این سوژه آشنا شویم باید یادآوری نماییم که بعنوان نمونه در شهر ۳ میلیون نفره تورنتو واقع در کانادا بیش از ۹۰۰۰ رستوران و ۱۲۰ هتل هستی دارد که درخواست کننده شمار زیادی آشپز هستند. تعداد این موارد در بعضی شهرها از این شمردن نیز فراتر است.
برخی از سرآشپزها بعد از کسب شهرت به راه اندازی رستوران ویژه خود اقدام می کنند لغایت از طریق خویش فرمایی و تاسیس رستوران و پیشه آفرینی درآمد بیشتری کسب کنند. اکنون در مناطق کهن تر در تورنتو شمار زیاد زیادی رستوران های خیلی کوچک اما با کیفیت غذایی بالا هستی دارند که به صورت فامیلی گردانیدن می شوند و هر شب (مهم نیست چندمین شب هفته در کدامین ماه سنه باشد) پر از مشتری هایی هستند که آنجا را مکانی دنج برای دیدار با دوستان می دانند.
اخبار تهران آشپزی ,طباخی ,آموزش ,اهمیت ,مدرک ,دوره ,آموزش آشپزی ,نیازمند هستند ,رموز طباخی ,برای مهاجرت منبع
درباره این سایت